Gruczolak prostaty i zapalenie gruczołu krokowego to dwie choroby, które powodują prawdziwy atak paniki u mężczyzn. Te „męskie” patologie nie są absolutnymi analogami, chociaż w obu przypadkach dotyczy to gruczołu krokowego i konieczne jest przyjmowanie leków w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego i gruczolaka prostaty, stosowanie dodatkowych metod leczenia i przepisywanie operacji w przypadku powikłań. Natomiast mówiąc o gruczolaku mamy na myśli nowotwór łagodny, natomiast zapalenie gruczołu krokowego to proces zapalny występujący w obrębie prostaty.
Obie choroby diagnozuje się najczęściej u mężczyzn w wieku 45 lub 50 lat, choć wielu mężczyzn błędnie uważa, że gruczolak jest powikłaniem zapalenia gruczołu krokowego. To błędne przekonanie często opiera się na podobieństwie objawów - obu patologiom towarzyszą trudności w oddawaniu moczu i ból. Leczenie ma zarówno pewne podobieństwa, jak i zasadnicze różnice.
Zasady terapii chorób
Rozważmy główne etapy leczenia gruczolaka prostaty i zapalenia gruczołu krokowego. W obu przypadkach leczenie powinno być kompleksowe, co zwiększy jego skuteczność. Ostre zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn można wyleczyć antybiotykoterapią, stosując leki o szerokim spektrum działania, leki przeciwzapalne i leki odczulające. Jeśli podejrzewa się rozwój ropnia, zalecana jest sekcja zwłok źródła ropnego procesu zapalnego.
Farmakoterapia ma na celu ustabilizowanie stanu pacjenta poprzez obniżenie temperatury, zatrzymanie procesów zapalnych i przywrócenie stanu ogólnego do normy. Lekarz potwierdza konieczność usunięcia ropnia poprzez badanie per rectum, instrumentalne i badania laboratoryjne. Po sekcji zwłok w szpitalu zakładany jest drenaż w celu odprowadzenia ropy. Po oczyszczeniu prostaty z ropy procesy zapalne ustają, usuwa się drenaż, po czym rana goi się w ciągu około tygodnia.
Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn wymaga znacznie dłuższego czasu leczenia na tle zmian w codziennym trybie życia i diecie. Głównym celem terapii jest eliminacja zatorów. Do tego zastosowania:
- Przyjmowanie leków przeciwdrobnoustrojowych, co zajmie od dwóch do ośmiu tygodni.
- Leki poprawiające krążenie krwi.
- Recepta na niesteroidowe leki przeciwzapalne.
- Zastosowanie metod fizjoterapeutycznych – magnetoterapia i leczenie laserem. Zalecane jest także stosowanie ultradźwięków, refleksologii i hirudoterapii.
- Masaż gruczołów.
Nowoczesne techniki terapeutyczne gwarantują uzyskanie dość stabilnej remisji, której czas trwania może wynosić lata, a przy pomyślnym splocie okoliczności całkowite wyleczenie.
W przypadku wykrycia gruczolaka prostaty w początkowej fazie rozwoju najskuteczniejszym leczeniem są leki. Podobnie jak w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego u mężczyzn, zaleca się fizjoterapię, dietę i zmianę stylu życia. Celem przyjmowania leków jest spowolnienie wzrostu i zmniejszenie objętości gruczołu, zmniejszenie nasilenia zaburzeń układu moczowego, w przypadku których stosuje się:
- Środki przeciwdrobnoustrojowe.
- Leki korygujące metabolizm hormonalny, co umożliwia zmniejszenie gruczołu.
- Aby ustabilizować proces oddawania moczu, zaleca się leki poprawiające napięcie prostaty i cewki moczowej.
- Kapsułki pochodzenia roślinnego, trudność w pracy z nimi wynika z faktu, że ich działanie nie zostało w pełni zbadane.
- Zalecana jest terapia fotodynamiczna.
- Prowadzić terapię ozonową, terapię ruchową
W obu przypadkach dopuszczalne jest stosowanie tradycyjnych receptur jako środka dodatkowego po konsultacji z lekarzem. Leki stosowane na zapalenie gruczołu krokowego i gruczolaka będą miały lepszy efekt, jeśli ofiara odmówi uzależnienia.
Zastosowanie antybiotyków w powstawaniu zapalenia gruczołu krokowego i gruczolaka gruczołu
Przyjrzyjmy się, jakie leki należy przyjmować na zapalenie gruczołu krokowego i gruczolaka prostaty, i zacznijmy od środków przeciwdrobnoustrojowych. Antybiotyki na gruczolaka prostaty stosuje się tylko wtedy, gdy choroba jest związana z infekcją bakteryjną, co jest uważane za dość powszechne. Leki przeciwdrobnoustrojowe na zapalenie gruczołu krokowego należą do głównych punktów terapii. W obu przypadkach można przepisać:
- Leki z grupy penicylin. Produkowane są w postaci tabletek, zastrzyków i zawiesiny doustnej.
- Substancje z grupy tetracyklin.
- Cefalosporyny. Główne leki stosowane w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego. Są przepisywane, gdy zapalenie jest spowodowane przez bakterie Gram-dodatnie lub Gram-ujemne, patogeny beztlenowe. Substancje należy podawać pozajelitowo.
- Fluorochinolony. Są przepisywane w obecności ureaplazmy, chlamydii, gardnerelli, patogenów gronkowcowych lub paciorkowcowych, E. coli lub mykoplazmy.
- Grupa makrolidów. Zaletą leków jest ich niska toksyczność i mogą kumulować się w prostacie. Leki produkowane są w postaci tabletek lub roztworów.
- Aminoglikozydy. Jest to doskonała opcja, jeśli nie zostanie zidentyfikowany czynnik wywołujący zapalenie lub jest ich kilka.
Leczenie lekami przeciwdrobnoustrojowymi w przypadku omawianych chorób może wyeliminować wiele negatywnych objawów, ale towarzyszą im skutki uboczne. W przeważającej części jest to zaburzenie układu trawiennego i powstawanie dysbiozy.
Terapia inhibitorami i blokerami adrenergicznymi
Wśród środków na zapalenie gruczołu krokowego i gruczolaka prostaty, α1- blokery i inhibitory adrenergiczne. Te pierwsze działają rozluźniająco na tkankę mięśniową gruczołu krokowego, dzięki czemu można szybko wyeliminować skurcze mięśni, co normalizuje proces oddawania moczu, który jest zaburzony w 85%. Ponadto takie leki mogą prowadzić do silnego obniżenia ciśnienia krwi, co należy wziąć pod uwagę przy przepisywaniu.
W przypadku gruczolaka prostaty leki obejmują inhibitory 5-alfa reduktazy. Leki te są stosowane najczęściej, ponieważ skutecznie zapobiegają rozwojowi patologii, pomagają zmniejszyć rozmiar prostaty i pomagają normalizować proces oddawania moczu. Inhibitory są bardzo skutecznymi środkami, ponieważ po zakończeniu terapii ponad 50% ofiar nie wymaga interwencji chirurgicznej. Jeszcze większy efekt osiąga się stosując łączone metody leczenia, a uzyskane rezultaty są znacznie trwalsze niż przy monoterapii.
Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne w prostacie
Terapia rozważanych patologii polega na łagodzeniu bólu i eliminowaniu procesów zapalnych. Ból jest szczególnie dokuczliwy podczas zaostrzenia choroby; leki przeciwskurczowe pomagają go złagodzić. Pomagają rozluźnić mięśnie gładkie gruczołu krokowego i poprawić krążenie krwi.
Procesy zapalne w gruczole krokowym są charakterystyczne dla zapalenia gruczołu krokowego. Jeśli leczenie zostanie zignorowane, będą one postępować, czemu będzie towarzyszył ból, zaburzenia erekcji i zatrzymanie moczu z powodu ucisku przewodów. Często zalecając leczenie zapalenia gruczołu krokowego, lekarze przepisują leki łagodzące stany zapalne, co w wielu przypadkach pozwala na usunięcie negatywnych objawów.
Można zastosować także niedrogi i skuteczny lek na zapalenie gruczołu krokowego, czyli niesteroidowy lek przeciwzapalny o działaniu przeciwgorączkowym. Każdy lek należy przyjmować ściśle według zaleceń lekarza i pod jego bezpośrednim nadzorem.
Preparaty ziołowe stosowane w leczeniu
Lekami na gruczolaka, które mają zauważalnie pozytywne działanie, są preparaty ziołowe, wśród których wyróżnia się ekstrakt uzyskany z palmy Permixon.
Można stosować:
- Lek wpływający pozytywnie na metabolizm ustroju, a jednocześnie będący substancją ogólnowzmacniającą. Zawiera drzewo sandałowe, szałwię, żeń-szeń, imbir, goździki, tatarak i inne składniki.
- Lek będący suplementem diety, zawierający ponad 40 składników, z których większość ma charakter ziołowy.
- Lek stosowany jako środek antyseptyczny, przeciwbólowy i immunomodulujący, posiadający właściwości przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Produkt zawiera korzeń łopianu, korę wiązu i jesionu, jagody jałowca i liść mącznicy lekarskiej.
Nie jest to pełny przegląd leków, które można stosować w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego i gruczolaka prostaty. Powinny być jednak przepisywane wyłącznie przez lekarza, co pozwoli uniknąć nieprzyjemnych i niebezpiecznych konsekwencji.